Albi

De voorbij 2 maandagen kregen we vrij om aan onze taken uit België te werken. Ondertussen waren onze medestudenten op hun stageschool om les te geven. Ze hebben een vaste dag in de week dat ze stage doen.
De andere dagen volgden we les en kregen we vaak Frans en wiskunde. Tijdens de lessen Frans ging het over het leren lezen en schrijven. De leerlingen leren hier lezen en schrijven op basis van klanken omdat het niet haalbaar is om letter per letter te leren. Zo hebben ze voor de ee-klank alleen al veel verschillende schrijfwijzen (ez, er, é, ai). Voor de kinderen is het dus heel verwarrend om woorden te schrijven. Dit zagen we immers ook tijdens de observatiedagen.
Op dinsdag hadden we ‘langue vivante’. De studenten leerden vóór hun opleiding al een taal (Engels, Spaans of Duits). Tijdens deze les wordt er enkel aandacht besteed aan het Engels. Veel studenten vinden dit een zinloze les omdat ze dus niet allemaal voor Engels kozen. Wij vonden deze les echter nuttig om te zien. Eerst konden we een lesje Engels observeren in CE2 (3e leerjaar). Daarna moesten we per 2 een lesje voorbereiden zoals we ze in de lagere school zouden geven. Wij bespraken in het Engels de Koninklijke familie van het Verenigd Koninkrijk.
We maakten de voorbije week ook kennis met een muziekles. Deze is vergelijkbaar met een les van bij ons. Wat echter wel verschillend is, is dat ze hun eigen producties telkens opnemen zodat ze achteraf kunnen luisteren naar hun resultaat. Dit vinden we goed.
De andere vakken die we volgden waren arts visuels, SVT (science de la vie et de la terre) en EPS (éducation physique et sportive).
Woensdag en donderdag hadden we telkens een halve dag ‘Le printemps de la littérature de jeunesse’. In het eerste deel waren er 4 gastsprekers die vertelden hoe zij met kinderen werkten rond literatuur. De volgende dag was er een auteur aanwezig die prentenboeken maakt. Ze vertelde hoe haar boeken tot stand kwamen en wat je er allemaal mee kon doen. Wijzelf werkten ook met haar boeken. We beschouwden en associeerden en op het einde moesten we met de brainstorm van de hele klas elk een tekstje schrijven.
Mevrouw Van Uytvanck vroeg naar aanleiding van vorig verslag om te reflecteren over de reacties van de kinderen als de leerkracht zo afstandelijk en onvriendelijk doet.
De kinderen zijn vaak bang voor haar, maar na een poosje lijken ze steeds weer vergeten te zijn wat er gebeurd is. Ze knuffelen haar dan tijdens de speeltijd, maar de leerkracht gaat hier eigenlijk niet op in en behoudt haar afstandelijke houding. Wat we echter wel goed vonden, maar nog niet vermeldden is het kinderparlement. Als de kinderen ruzie hebben of zich ergens slecht over voelen, schrijven ze dit op een papiertje en stoppen het in een doos. Elke twee weken houdt de leerkracht op vrijdag een kinderparlement. Een leerling is secretaris en een ander kind is gespreksleider. Tijdens dit gesprek wordt er rekening gehouden met de gevoelens van de kinderen en kunnen ze over hun probleem babbelen. Samen met de hele klas wordt er naar een oplossing gezocht. Indien het probleem zich op dat moment niet meer stelt, zeggen de lln. dat het geregeld is. Het voordeel van dit systeem is dat de kinderen niet na elke kleinigheid bij de leerkracht hun beklag komen doen.
Nu resten er ons twee weken vakantie boordevol leuke vooruitzichten en tijd om aan ons portfolio en andere taken te werken.

De laatste twee weken heb ik ook een paar keer bezoek gehad. Vorig weekend kwamen mijn oma en opa 2 een weekendje langs. We bezochten ALbi: de kathedraal, de bloementuin, museum Toulouse Lautrec. Daarna gingen we 'cordes sur ciel' bezoeken.; Dit is een dorpje 30 km van Albi. Prachtig was het !

Dinsdag kreeg ik mijn broertje en zijn vriendjes op bezoek. Het was super leuk om hem nog eens terug te zien. We zijn 's avonds lekker gaan eten en daarna nog iets gaan drinken. Woensdag gingen ze normaal rond de middag vertrekken tot ze smorgens plots voor mijn deur stonden met het nieuws dat ze de beveiligingsmagneet om de auto te starten kwijt waren. Ik geloofde er natuurlijk niets van: het was 1 april. Bleek dat het eigenlijk geen grap was. Na lang zoeken kwamen ze op het idee om toch nog eens in de auto te gaan kijken... en ja hoor... daar lag de magneet.. verstopt onder een blikje!

Vorig weekend zijn we Toulouse gaan bezoeken. Het is een mooie stad met veel winkeltjes en gezellige straatjes.
Zaterdag ben ik voor een dagje gaan snowboarde! Het was super leuk. Maar langer dan een dagje zou ik het toch niet volgehouden hebben met mijn rug.
Nu is de vakantie echt begonnen. Morgen komen mama en papa op bezoek. Eindelijk zie ik ze nog eens!

Tot het volgend verslag !

Colette